Ο ΠΚΣ θεωρεί ότι οι παρατάσεις εφαρμογής της υποχρεωτικότητας της στείρωσης σε δεσποζόμενα ζώα συντροφιάς εκ μέρους του ΥΠ.ΕΣ. είναι άνευ ουσίας.

Συνεχίζει την απεργία – αποχή ο Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος μετά το δελτίο τύπου που εξέδωσε το ΥΠ.ΕΣ. σχετικά με την 4μηνη παράταση εφαρμογής της υποχρεωτικότητας της στείρωσης ή της λήψης και αποστολής δειγμάτων DNA από τα ζώα συντροφιάς. Για την έναρξη ισχύος της παράτασης απαιτείται νομοθετική ρύθμιση, η οποία και αναμένεται. Απέναντι στη σθεναρή αντίσταση του κτηνιατρικού κλάδου να εφαρμόσει ένα μέτρο αντιεπιστημονικό, το ΥΠ.ΕΣ. αποφάσισε να δώσει άλλη μια παράταση για την επιβολή προστίμων που, σύμφωνα με τον ΠΚΣ, επί της ουσίας κανένα ζήτημα δεν επιλύει, ενώ ταυτόχρονα υπόσχεται στους κηδεμόνες μείωση του κόστους του παράβολου που απαιτείται για τη διενέργεια των προβλεπόμενων πράξεων.

Η ανακοίνωση του ΠΚΣ

Στην πρόσφατη ανακοίνωσή του, τα μέλη του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου δηλώνουν ότι δε σκοπεύουν να κάνουν πίσω σε όλο αυτό. Τονίζουν ότι ο αγώνας τους αυτός δεν αφορά συντεχνιακά ζητήματα, αλλά την επιστημονική τους υπόσταση, τη δεοντολογική και ηθική τους ακεραιότητα. Χρέος τους είναι η υπεράσπιση της υγείας και ευζωίας των ζώων, καθώς και η διασφάλιση της δημόσιας υγείας. Η 4μηνη παράταση, όπως και όλες οι υπόλοιπες που έχουν δοθεί, δεν απαντούν σε τίποτα. Τα πραγματικά επιστημονικά ερωτήματα προφανώς και δεν τα απαντά κανείς από τους αρμόδιους διότι είτε δε γνωρίζουν την απάντηση είτε γνωρίζουν ότι οι απαντήσεις δεν είναι προς όφελός τους.

Κρίσιμα ερωτήματα για τις υποχρεωτικές στειρώσεις και τη λήψη γενετικού υλικού

Στην εν λόγω ανακοίνωσή του, ο Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος (ΠΚΣ) διερωτάται πώς είναι δυνατόν να καθορίζεται ως υποχρεωτική μια ιατρική πράξη όπως η στείρωση, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε ζώου και η κλινική του εικόνα. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η γοναδεκτομή αντενδείκνυται ιατρικά, όπως σε υπερήλικα ζώα ή ζώα με καρδιολογικά, αναπνευστικά ή άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας (ήπαρ, νεφρά κ.λπ.). Επιπλέον, επισημαίνεται ότι η στείρωση δεν πρέπει να γίνεται πριν από την εφηβεία του ζώου, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις σχετίζεται και με νεοπλασματικές εξελίξεις. Καμία απάντηση δεν έχει δοθεί από το ΥΠ.ΕΣ. στις επιστημονικές ενστάσεις που έχουν εκφραστεί από ειδικούς, εντός και εκτός Ελλάδας.

Σχετικά με τη λήψη γενετικού υλικού, ο ΠΚΣ επισημαίνει τα εξής:

α. Τι συμβαίνει όταν η συμπεριφορά του ζώου (επιθετικότητα, άρνηση συνεργασίας) καθιστά αδύνατη την ορθή λήψη δείγματος;

β. Το γενετικό υλικό αποτελεί βιολογικό δείγμα, το οποίο υπάγεται στην κατηγορία UN 3373B των δυνητικά μολυσματικών υλικών. Η μεταφορά του πρέπει να γίνεται σύμφωνα με αυστηρά διεθνή πρωτόκολλα (WHO, IATA, ADR, RID, IMDG), με χρήση πιστοποιημένων υλικών συσκευασίας και αποκλειστικά μέσω ειδικών μεταφορικών εταιρειών. Υπάρχουν τέτοιες εταιρείες στην Ελλάδα;

γ. Τονίζεται ότι υπάρχουν παράγοντες που επηρεάζουν την αξιοπιστία του δείγματος:

  • Η απουσία καταγραφής και των δύο γεννητόρων περιορίζει την ανάλυση μόνο στην αποκλειστική και όχι στην επιβεβαιωτική ταυτοποίηση.
  • Η υψηλή ενδογαμία σε ορισμένες περιοχές μπορεί να θολώσει τα αποτελέσματα.
  • Η ύπαρξη ζώων ελληνικών φυλών χωρίς καταγεγραμμένο γενετικό υλικό μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένες συσχετίσεις.
  • Τα εκατομμύρια αδέσποτα χωρίς καταγεγραμμένο γενετικό αποτύπωμα περιορίζουν την αξιοπιστία στην ανεύρεση γεννητόρων.

Ο ΠΚΣ σημειώνει πως κανένα από τα παραπάνω κρίσιμα ζητήματα δεν έχει απαντηθεί επίσημα ή επιστημονικά από τις αρμόδιες αρχές.

Τι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη

Ο ΠΚΣ αναφέρει τα παραπάνω ως δείγμα των επιστημονικών, ισχυρών του ενδοιασμών για την εφαρμογή των συγκεκριμένων άρθρων του ν. 4830/21. Σε αρκετές χώρες της Ευρώπης πλέον η στείρωση στα ζώα συντροφιάς επιβάλλεται μόνο στα αδέσποτα ζώα, ενώ στα δεσποζόμενα απλώς ενθαρρύνεται. Η πρόταση για στείρωση εξατομικεύεται και πάντα ελέγχεται αν ταιριάζει στις ανάγκες υγείας του ζώου (φυλή, προδιάθεση σε νοσήματα). Μάλιστα, σε κάποιες χώρες, όπως η Σουηδία και η Νορβηγία, η στείρωση δεσποζόμενων ζώων απαγορεύεται δια νόμου και η στείρωση επιτρέπεται μόνο όταν υπάρχει κτηνιατρική ένδειξη, δηλαδή σχετική πάθηση. Με αυτό τον τρόπο οι χώρες αυτές δείχνουν ότι σέβονται τα ζώα και την ευζωία τους και παράλληλα αναγνωρίζουν την ελευθερία και το δικαίωμα του κηδεμόνα να αποφασίζει, με την καθοδήγηση του κτηνιάτρου, αν ταιριάζει η στείρωση στο ζώο του.

Στην Ελλάδα υπάρχει οξυμένο πρόβλημα υπερπληθυσμού αδέσποτων και ανεξέλεγκτης αναπαραγωγής ζώων συντροφιάς. Η πολιτεία, ούσα υπεύθυνη για τα αδέσποτα, οφείλει να προχωρήσει σε άμεση εφαρμογή των μέτρων που αφορούν τα συστηματικά προγράμματα διαχείρισης αδέσποτων ζώων ανά δήμο, την ίδρυση δημοτικών και διαδημοτικών κτηνιατρείων και καταφυγίων για τα αδέσποτα ζώα, καθώς επίσης και τον έλεγχο στις ηλεκτρονικές σημάνσεις. Τέλος, τονίζει ότι όλα τα υπόλοιπα αποτελούν αναποτελεσματικά ημίμετρα που δεν αφορούν την αντιμετώπιση του προβλήματος των αδέσποτων ζώων.